Kjørekurs for Gunnar Bruland (oppdatert med bilder)

Denne helga har eg deltatt på kurs i køyring (med hest). Sidan Hermine er den av hestane mine som er "kaldast i haudet", vil eg satse på ho som køyrehest. Stjerna er litt meir ustabil og nervøs av seg, og det er greit under rytter, men kan få LITT meir konsekvensar med vogn....om noko skulle skje. Så-eg deltok med Hermine. Eg var litt spent sidan vi ikkje har køyrt så mykje siste halvanna året. Men etter den positive turen for eit par veker sidan, var eg klar for at både eg og hesten skulle lære meir innan dette emnet.
Den første timen hadde eg 09.15. Beate kom og var psykisk støtte til og frå bana, men eg hadde ikkje trengt å bekymre meg. Hermine var kjempeflink, og eg følte at eg begynte å forstå litt meir om korleis eg skal bruke hjelparane for å få hesten til å forstå kva eg vil. Eg har ikkje vore så interessert i køyring før, i og med eg ikkje har hatt ein hest eg har stolt på, og det var så godt å kjenne at tilliten min til Hermine vaks etterkvart som timen gjekk.

Neste økt som var 11.45 køyrde eg til og frå bana aleine, inkludert å kome seg gjennom ei grind som må låsast opp og igjen. Det meste av vegen er på skogsvegen, men på slutten møter ein både trafikk, andre hestar og andre "forstyrrande element". Men vi takla dette fint :)
Om kvelden var det teori der vi snakka ein del om køyring og reflekterte over viktige ting som har med hest og køyring å gjere.
Idag var vi på time ilag med ei anna ekvipasje (hest+kusk) som tømmekjørte. Den hesten var litt nervøs, og det vart gjort ein del miljøtrening i form av t.d. skramlande syrekanne. Eg syns det var heilt fint, for då fekk også Hermine ein del miljøtrening; vere på bana ilag med ein annan hest og mykje lydar og bråk. Eg og ho kosa oss med å kjøre gjennom kjegler (litt bowling vart det, men vi klarte det bra etterkvart), og elles litt rygging og trening på det vi hadde lært.
Eg har hatt ei særs lærerik og fantastisk kjekk helg som gav meirsmak til å lære meir! Hesten min er heilt fantastisk! Det er også mamma som har passa Nicholas og gjort det mulig for meg å delta. Takk også til Ingvild for lån av vogn (mi er så stiv og tung...ønskjer meg NY!)

Tur med hest, vogn og Den Ein-arma Banditten

Eg har grudd meg til denne dagen i 1,5 år. Eigentleg skulle det ikkje gå SÅÅÅ lang tid, men det var heller ikkje planlagt at det skulle skje idag.
Det eg snakkar om er å køyre med Hermine. Eg slutta med det i desember 08 då eg var gravid og ikkje ville ta nokon sjanse. Eg reid og kjørte dei to første månadene, men så ville eg ikkje gamble meir på det. Og sidan det har ikkje Hermine hatt vogn bak seg. Eg skulle gjere det i haust, og eg skulle gjere det når snøen fòr, men så har eg liksom villa hatt med meg ein hjelpar, og det har aldri passa slik. Og så HAR eg grudd meg, for eg rekna med at det kom til å bli litt tull med det samme. Og det ein grur seg for, har ein ofte ein tendens til å utsetje...

Idag tenkte eg å enten ri Stjerna, eller tømmekjøre Hermine. Eg spurte Beate (den ein-arma banditten) om ho ville gå tur ilag med. Ho har skada seg på motorsag då ho hjalp faren i skogen, så ho har nokre fingrar som er litt under "reparasjon". Ho er altså ikkje ein-arma på EKTE, heldigvis. Men har berre ei hand som virkar for øyeblikket....

Altså....Eg tok ut vogna mi, og hadde tenkt å berre tømmekjøre Hermine, rundt vogna, skramle litt med den, tømmekjøre ho over sjekrene, og ha litt miljøtrening rett og slett....Eg hadde ikkje tenkt å spenne på vogna idag, sidan eg eigentleg var aleine.
Men kva skjer? Eg tømmekjører ho rundt vogna og inn mellom sjekrene....og der stiller ho seg opp som om ho har gjort dette kvar dag i årevis. Eg lyfte vogna opp og slapp den i bakken, slik at det skramla...Og Hermine sto støtt som eit fjell, såg litt dumt på meg, som for å spørje: "Kva ventar du på? Skal vi ikkje på tur?" Så då måtte eg jo feste på vogna, då :):):) Hadde ikkje DRØMT om at det skulle vere så enkelt. JUUUUUHUUU. Kjempe-kick! Å så glad eg er!!! Flinke hesten min :)

Kor er kondisen?

Idag var eg og Hermine på tur ilag med Ingvild og Mai. Til ei forandring fann eg ut at eg også skulle taumkjøre, for å få trent Hermine litt frå bakken, og samtidig få trimma litt. Vi hadde ein kjempefin og sosial tur, og at eg var bånn sliten då vi kom oppatt, var absolutt ikkje Hermine sin feil. Ho var litt våryr i starten, men det var ikkje nokon store "stunt" ho hadde føre seg. Det skuldast nok heller at eg (sjølv etter x antal trilleturar, runder med rockeringen og svetting framfor tv`n) framleis slit med kondisen....men det skal nok kome seg :)
Her er nokre fine bilete frå turen:

Ridetur i verdens vakraste vinterland :)

Igår var det eit nydeleg flott vintervêr ute, og dilemmaet var om eg skulle ta hest eller ski til skogs.....men sidan eg allereide hadde avtalt med Elna at ho skulle ri Stjerna, så vart det hest. Dessutan måtte eg prøve den nye salen til Hermine, som eg rakk å hente 1 minutt før stengetid på laurdag-snakk om flaks. OG ENDELIG PASSA DEN ;) Dobbelt HURRA, altså!!! Og den var god å ri i. Vi reid nedover "markaveien" og til høgre over elva ved den store runde parkeringsplassen. Meir er det vel ikkje å seie, anna enn at hestane var kjempegreie, bileta talar vel for seg?

ENJOY!!!!

Og dette har vi so og sei rett utanfor stovedøra......herleg :)

Kaldt men fint!

Ja no er det skikkelig kaldt her! Men no når det enorme snøfallet har stoppa, og det er brøyta og fint rundt omkring, er det faktisk veldig fint ute. Einaste eg er dårleg på, er å huske på at bilen treng lang tiningstid...spesielt no når vi har diesel-vogn...Men ein venner seg til så mangt.

Ikveld har eg og Hermine hatt oss ein flott tur i gnistrande kulde og stjerneskinn. Skulle møte Beate/Eidina nede ved deira stall, og sida det er glatt på hovudvegen og dei fleste bilistane absolutt ikkje tek noko hensyn (og det er skiføre på skisenteret) ville eg helst ri ned markaveien, men så lurte eg litt på om det var mulig med all snøen (Jan Ove målte 1, 06 m ute på terrassa vår igår).
Men eg satsa på det var nokon som hadde rede der før....kanskje nokon med langbeint hest? Og jada...litt tungt var det nok for "Minis" men ho gjekk på med flott mot, og vi trava oss nedover mot Rotevatn.
Vi reid innover i Vassbotnen og halvvegs rundt vatnet. Då tok vi same vegen heim. Eg hadde to ulltrøyer, fleecegenser, stillongs, tjukk ridebukse og termodress, ullhals, sånn baclava-hue som ungane brukar, under hjelmen, tre par ullsokkar og....ja...så fraus gjorde eg egentlig ikkje anna enn periodevis med numne fingrar ( tynne hanskar) og naglebet på te'ne.
Vi tok skogsvegen oppatt også, og det gjekk i bånn gass i trav og galopp i den djupe snøen....HÆRLIG!
Vel heime fekk hestane høy og hett vatn...for å få litt varme i seg og for å unngå kolikk av å drikke isvatn.
TAKK FOR EIN KJEMPEFIN TUR HERMINE, BEATE OG EIDINA.

Eit sprøtt stunt rett før jul....

Har lenge vore på utkikk etter ny sal til Hermine, då den ho har er for smal til henne, og for stor i setet til meg....såååå har sikla på denne ei stund, men har ikkje visst kva størrelse eg skulle bestille i bommen. Det vert sagt at Globus-salane og denne er nokså like, så då Ingvild lånte ein globus-sal i str 38, prøvde eg den på Hermine, og det verka som den skal passe bra. Kika på nettet etter brukte globus-salar, men det er ikkje mange å finne med SÅ brei bom...sååå i og med at Hermine no har vore i trening hos Ina Gjerland og fungerar så sinnsjukt bra, slo eg til og bestilte ny sal i og med at ho vil bli mykje brukt framover...Måtte trykke "bestill" med augene lukka FØR eg ombestemte meg...for 8800,- er litt mykje pengar å legge ut no midt i all julegalskapen. Men men. Ny sal måtte vi ha, så får vi berre vere blakke både hesten og eg....(haaahah...blaut spøk....) Har forresten ein Wintec Cair dressur med 4 bomjern til salgs for interesserte!

GOD JUL FOLKENS ;)

Nydeleg haust-tur

Endeleg to dagar på rad med opplett og SOL og blå himmel! Desse dagane har eg nytta til å få fylt opp lungene med frisk luft, og samtidig fått trimma både meg sjølv og den firbeinte eg har att på stallen. (Hermine er for tida hos Ina Gjerland og Atle Henden for trening, då eg innsåg at eg ikkje har nok kapasitet for den intensive treninga ho treng no. ) Så no får eg tid til å ri kun Stjerna ein periode, reknar med Hermine er tilbake om ein månad eller sånn. Igår var eg og Ingvild på tur med Stjerna og Mai oppover Markaveien. Eg trudde sjølvsagt at når det var opplett så var det også ok å ri utan overtrekksbukse, og med kun ein tynn Devold-genser under boblejakka....men der tok eg feil. Sidan vi reid nedi skogen og attmed elva vart det jo sjølvsagt kaldt...Vi vurderte å bytte da, Invild og eg...sidan ho hadde mykje klede og i tillegg gikk og holdt varmen av den grunn men det vart med tanken. Men det var jo absolutt ein fin tur. Idag visste eg betre, og hadde varme, gode klede. Vi var ein heil flokk på tur. Eg reid Stjerna, Ingvild taumkjørte Mai, og så var foreldra til Ingvild med og gikk tur ilag med. Stjerna var heilt super idag. Det var den RETTE dagen idag, for å seie det sånn. Stjerna er nemlig litt rar, og eg har sjølv gitt ho diagnosen schizofren. Ho er ein fantastisk fin hest dei dagane ho er som idag, roleg og avbalansert, mens ho neste dag kan vere overnervøs for ALT og berre tulle. Eg finn liksom ikkje nokon samanheng heller, det er ingen forskjell på om ho blir ofte eller sjeldan brukt, om det er fint eller dårleg vêr eller noko anna...Men men. Eg har lært meg å leve med at ho er slik, og for meg er ho "go'tobba" uansett. Det er berre litt vanskeleg å få andre til å ri ho, derfor håpar eg no at Hermine blir slik at andre kan avlaste litt av og til. Vil jo ikkje selge nokon av dei...

E no gla i dissa to lo-dottane mine :)

Fantastiske Hermine!

Idag har eg hatt ein fantastisk tur med "lisje-tobba" mi, 4 år gamle Hermine. Eg fekk ho innkjørt til utstillinga i fjor haust, og reid ho også utover hausten 08, men pga mitt svangerskap og dårleg kjemi med ein annan rytter, vart ho ståande utan å bli brukt. Vogn har ho ikkje hatt sidan jul, så eg har valt å ta starten litt forsiktig.

Derfor vart det tømmekjøring som sto på programmet idag. Vi for på tur ilag med Ingvild og 2 års merra hennar, Edel Mai. Eg var litt spent, for bortsett frå ein liten ridetur forrige veke, har eg ikkje hatt Hermine på tur på mange månader. Eg følte derfor ikkje at eg var heilt sikker på korleis ho ville reagere på ulike ting, så eg skal innrømme at eg var noko skit-nervøs der eg tassa etter merra nedover skogsveien.

Eg har dårlege erfaringar frå tidlegare med kombinasjonen hest/tunge køyretøy....Hermine har vore nokonlunde trygg på sånt før, men sidan ho har vore utan trafikk-stimuli siste 8 mnd, var eg litt skeptisk då vi etter kort tid møtte ein stor traktor med hengar....Ein litt usikker hest, litt hopp og sprett, men så roa ho seg fint. Fliiiink! Vi tassa vidare nedover Vassbotnen, og det var ikkje måte på til utfordringar som møtte oss...lastebil som tippa lass, gravemaskiner, enda ein traktor med hengar osb. Og alt gjekk såååå fint! Kjempeflinke hestar gjorde også oss tobeinte rolege, og vi fekk ein kjempefin tur, bortsett frå kraftig regnvêr, som ikkje er så kult utan regnkle. Men det gjorde absolutt ingenting. No veit eg at Hermine er den gode, trygge merra eg "sette frå meg", og eg gler meg til å jobbe med henne utover hausten. Det blir nok ikkje lenge før vi tek sjansen på vogn igjen også.